All Categories
Featured
Table of Contents
En tenslotte zijn de huisarts en de wijkverpleging uit elkaar gegroeid door de integratie tussen kruiswerk en gezinsverzorging. Om aan deze problemen het hoofd te bieden, is de functie van praktijkondersteuner ontwikkeld (van Linschoten & te Velde, 1998, Welling, 1998, Bombeld, 2001). De praktijkondersteuner neemt een aantal taken van de huisarts over die tot het verpleegkundig domein behoren en die de huisarts tot nog toe steeds zelf heeft verricht of waaraan hij te weinig is toegekomen - Zorgverlening Oudenaarde.
Het gaat hierbij om verticale substitutie van zorg (van Weelderen & Kerkstra, 1998). 32 Het algemene doel van inzet van de praktijkondersteuner is drieledig (Bombeld, 2001): 1. het verbeteren van de kwaliteit van zorg door vroegtijdige opsporing van gezondheidsverstoringen; 2. het verminderen van de werkdruk van huisartsen; 3. het verbeteren van de gezondheidstoestand van cliënten.
Een praktijkondersteuner kan uitsluitend werkzaam zijn in de huisartspraktijk, maar kan ook werkzaam zijn thuis bij de cliënt. Zij kan als generalist maar ook als specialist werken. Tot de mogelijke taken van de praktijkondersteuner behoren het verlenen van medisch inhoudelijke zorg, het geven van voorlichting en adviezen, het coördineren en organiseren van de zorg, het verzorgen van de eigen administratie en taken op het gebied van de kwaliteitszorg (zoals het ontwikkelen van protocollen).
Dientengevolge worden er dan ook verschillende indelingen voor vormen van samenwerking tussen huisarts en praktijkondersteuner gegeven. Welling et al., (1997, pp. 13-14) benoemen vijf varianten van samenwerking tussen praktijkondersteuner en de huisarts: • de praktijkgebonden variant of samenwerkingsvariant: hierbij werkt de wijkverpleegkundige praktijkgebonden door de doelpopulaties van huisarts en wijkverpleging op elkaar af te stemmen.
De invulling van de functie kan verschillen; • de dienstverbandvariant: de praktijkondersteuner is in loondienst bij de huisarts. Welling et al. (1997, pp. 23-24) wijzen op een aantal problematische thema’s rondom de functie van praktijkondersteuner. De verscheidenheid van de invulling van de functie van praktijkondersteuner in Nederland bemoeilijkt de ontwikkeling van een definitie en een bijbehorende adequate na- en bijscholing van de praktijkondersteuner voor wat betreft de mate van deskundigheid en verantwoordelijkheid.
Het werkzaam zijn binnen meerdere organisaties kan spanningen opleveren - Zorgverlening Meerdonk - Palliatieve zorg Bornem. Liaisonfunctie naar de huisarts De praktijkondersteuner is vaak een wijkverpleegkundige die gedetacheerd is vanuit de thuiszorg en nog een aantal uren in de wijkverpleging werkt. Op deze wijze kan de praktijkondersteuner een liaisonfunctie hebben naar de wijkverpleging (van Linschoten & te Velde, 1998).
33 De functie van praktijkondersteuner wordt ook vaak ingevuld door een wijkverpleegkundige die praktijkgebonden werkt aan één of meerdere huisartspraktijk(en) waarbij de doelpopulaties van huisarts en wijkverpleegkundige op elkaar worden afgestemd. Dit betekent dat er mogelijkheden ontstaan voor intensievere vormen van samenwerking en overleg tussen de reguliere wijkverpleegkundige en de huisarts / praktijkondersteuner (de Kruijf-Jenster et al., 1998; Van Weelderen & Kerkstra, 1998; Welling et al., 1997). Zorgverlening Weert.
De huisarts verschuift in dit geval de taken die behoren tot het verpleegkundig terrein aan de verpleegkundige. De verdere werkzaamheden zijn gelijk aan die in het praktijkgebonden model. Doordat de praktijkondersteuner ook deels werkt in de thuiszorg en deels voor de huisarts, kan de samenwerking tussen de huisarts en de thuiszorg worden verbeterd.
De cliënten populatie van de wijkverpleegkundige en de huisarts zijn op elkaar afgestemd, waardoor het gemakkelijker is om met elkaar afspraken te maken over de zorgverlening in het algemeen, maar ook om de zorg aan een specifieke cliënt op elkaar af te stemmen (Zorgverlening Lebbeke). De verpleegkundige houdt dus geen (doelgroep)spreekuur meer in de hagro, maar alleen thuisbezoeken aan cliënten in het kader van haar werk bij de thuiszorg.
6) geeft een brede definitie van de term praktijkondersteuner; “een praktijkondersteuner verleent zorg aan cliënten van de betreffende huisarts en deze zorg kan in de huisartspraktijk of bij de cliënt thuis worden verleend” - Zorgverlening Buitenland. Ze hanteert het hiervoor beschreven model van Laurant et al. waarbij een onderscheid wordt gemaakt in vier functies van praktijkondersteuner aan de hand van het werkgebied en de taken, te weten: de praktijkondersteuner, de praktijkassistente, de wijkverpleegkundige en de transmurale verpleegkundige (van Oosterhout, 2000).
Aan het eind van haar onderzoek concludeert van Oosterhout (2000) dat deze indeling niet ideaal is. Zorgverlening Dendermonde. Wijkverpleegkundigen combineren hun functie vaak met de functie van praktijkondersteuner, waarbij het onderscheid niet altijd duidelijk is en de functie van transmuraal verpleegkundige is niet altijd praktijkondersteunend voor de huisartsen. 34 4. 2 Samenwerkingsverbanden met het ziekenhuis Ook vanuit de tweede lijn is de samenwerking met de wijkverpleging aan verandering onderhevig.
Dit heeft als gevolg dat steeds vaker verschillende organisaties bij de zorg betrokken zijn en er een behoefte ontstaat aan verpleegkundigen die zich hebben gespecialiseerd in een bepaalde ziekte, behandeling of cliëntengroep. Verpleegkundigen uit de tweede lijn kunnen de rol van transmurale verpleegkundige vervullen door zorg te verlenen in de eerste lijn in samenwerking met de wijkverpleegkundige (van Oosterhout, 2000).
4. 2.1 De liaisonverpleegkundige De liaison- of transferverpleegkundige is vanuit de thuiszorgorganisatie in een ziekenhuis aangesteld om de overdracht van de zorg van de cliënt vanuit het ziekenhuis naar de wijkverpleging en/ of gezinszorg te regelen. De liaisonverpleegkundige kan werkzaam zijn voor een speciale doelgroep, zoals reumacliënten of ouderen die thuis complexe zorg nodig hebben (van Weelderen & Kerkstra, 1998).
2.2 Thuiszorgtechnologie Medische technieken worden steeds vaker vanuit het ziekenhuis naar thuis verplaatst, zodat mensen langer in hun eigen omgeving kunnen blijven en de intramurale zorg minder wordt belast. Op deze wijze ontstaan in de thuiszorg veel projecten met thuiszorgtechnologie. Deze zijn meestal gericht op pijnbestrijding, parentale voeding, stoma- en diabeteszorg.
In de eerste en de tweede lijn komen steeds meer verpleegkundig specialisten die transmuraal werken. De transmuraal verpleegkundig specialist is meestal in dienst van het ziekenhuis en doet zelfstandig spreekuur in de polikliniek en huisartspraktijk onder regie van het ziekenhuis. De verpleegkundig specialist neemt hierbij taken over van de medisch specialist en van de huisarts, hetgeen voor beiden niet alleen een taakverlichting betekent maar ook een verbetering van de kwaliteit van zorg voor de cliënt (Vrijhoef et al., 2001) - Palliatieve zorg Sint-Niklaas.
Op poliklinieken verschuiven steeds meer taken van de internist naar de diabetesverpleegkundige. De diabetesverpleegkundige leert cliënten insuline injecteren, geeft voorlichting en begeleiding en stelt ze in op insuline. Dit betekent dat de cliënten minder vaak door de internist gezien hoeven te worden (Frederix, 1998). Zorgverlening Bazel. Transmurale diabetesverpleegkundigen behandelen zelfstandig in de huisartspraktijk, stabiele, poliklinisch behandelde diabetes patiënten.
De verpleegkundig specialist geriatrie gaat in samenwerking met de geriater, op verzoek van de huisarts, op huisbezoek bij de geriatrische patiënt. In het Transmuraal zorgmodel geriatrie Maastricht (van Son et al., 2002) verleent de geriater in samenwerking met een verpleegkundig specialist geriatrie, op aanvraag van de huisarts, geriatrische zorg bij de cliënt thuis - Zorgverlening Dendermonde.
Het doel van het samenwerkingsmodel is het verbeteren van de doelmatigheid en de kwaliteit van zorg. Palliatieve zorg Sint-Gillis-Waas. De verpleegkundig specialist heeft als belangrijkste taken het bepalen van de functionele toestand van de cliënt en het coördineren van de zorg (Zorgverlening Bornem). Ook in de regio Nijmegen bestaan sinds kort dergelijke initiatieven. Hier wordt onderzoek gedaan naar het geriatric intermediate care programme (GIP), een transmuraal zorgmodel waarbij de geriater, de huisarts en de verpleegkundige samenwerken om tot een betere functionele toestand van de zelfstandig wonende ouderen te komen (Melis, 2002).
2.4 Gezamenlijk consult Er ontstaat een groeiende aandacht voor de verbetering van de samenwerking tussen huisarts en specialist. Eén van de mogelijkheden om dit te bereiken, is het houden van gezamenlijke consulten van huisarts en medisch specialist. De huisarts leert op deze manier meer patiënten zelf te behandelen en de patiënten gerichter te verwijzen.
In grofweg de helft van de praktijken wordt een zorgprotocol uitgevoerd in samenwerking met de lokale ziekenhuizen. In het ziekenhuis en in de eerstelijns setting werken ook ‘diabetes specialist nurses’ (Pierce, 2000). Hun taken zijn met name voorlichting en educatie en het monitoren van de gezondheid van de patiënten (Winocour, 2002) Ouderenzorg In 1990 is in Schotland de Community Care Act in werking getreden waarin benadrukt wordt dat de zorg voor de ouderen meer in de eerste lijn dient te gebeuren in plaats van in verpleeghuizen - Thuisverpleging Windham.
De huisarts is bij wet verplicht om ten minste één keer per jaar al zijn patiënten van 75 jaar en ouder te zien. Geriaters worden een bepaald gebied toegewezen en werken met een interdisciplinair geriatrisch team en verwijzen de patiënt naar specifieke geriatrische diensten zoals opname op een geriatrische afdeling in een ziekenhuis, een psychogeriatrische afdeling in een psychiatrisch ziekenhuis of verpleeghuis en de aanvraag voor (gespecialiseerde) thuiszorg (Evans, 1997).
Kies voor zorgverlening van Thuisverpleging Bornem (Klein Brabant)Table of Contents
Latest Posts
Soorten Stoma Systemen
Stoma Vacuum
Kinesist Tienen
More
Latest Posts
Soorten Stoma Systemen
Stoma Vacuum
Kinesist Tienen